حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر حماسه سرای ایرانی، یکی از افتخارات سرزمین مان ایران است.
شاهنامه فردوسی، یکی از بزرگترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی به شمار می‌آید.
حتماً تابحال اشعار زیبای این شاعر بزرک را مطالعه کرده‌اید.
امروز در این مقاله با مسافرسلام همراه باشید تا با زندگی نامه این شاعر بزرگ و همچنین بزرگداشت فردوسی در مشهد بیشتر آشنا شوید.
حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال ۳۲۹ هجری قمری در روستای پاژ در شهرستان توس در خراسان متولد شد.
نام کوچک او را در بن‌‌مایه های کهن‌‌تر “حسن” نیز نوشته‌‌اند.
وی از همان زمان کودکی به کسب علم و دانش و خواندن داستان علاقه داشت.
همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر انداخت تا شاهنامه را به نظم در‌آورد.
او، مدت ها در جستجوی این کتاب بوده.
پس از یافتن نسخه اصلی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرده‌است.
فردوسی در سال ۳۷۰ یا ۳۷۱، شروع به گردآوری شاهنامه کرد.
در اوایل این‌کار، هم خود او ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم برخی از بزرگان خراسان، او را یاری می‌کردند.
اما پس از گذشت سال‌ها، در حالی که فردوسی بیشتر شاهنامه را سروده بود، دچار فقر و تنگدستی شد.
زادروز فردوسی از صده سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده چهارم رسید.
فردوسی از همان روزگار کودکی بیننده کوشش‌های مردم پیرامونش برای پاسداری ارزش‌های دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینه‌ای پا به پای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سخت‌گام همان راه شد.
فردوسی قصد داشت با قلمش به مردم یادآوری کند که چه بودند و حال چه شدند.
اما به دلیل برخی از شعرهایش، مورد خشم خلیفه وقت قرار گرفت.
شاهنامه نه تنها بزرگترین و پرمایه‌ترین مجموعه شعر به‌جا مانده از عهد سامانی و غزنوی است، بلکه مهمترین سند عظمت زبان فارسی و بارزترین مظهر شکوه و رونق فرهنگ و تمدن ایران باستان به شمار می‌رود.
برای اطلاعات بیشتر درباره زندگی نامه فردوسی، به ویکی‌پدیا مراجعه کنید.
شاهنامه نگه‌دارنده راستین سنت های ملی و شناسنامه قوم ایرانی است.
شاید بدون این اثر بزرگ، بسیاری از عناصر مثبت فرهنگ آبا و اجدادی ما در طوفان رویدادهای تاریخی نابود می‌شد.
فردوسی شاعری معتقد و مؤمن به ولایت معصومین علیهم‌السلام بود.
او خود را بنده اهل بیت نبی و ستاینده خاک پای وصی می‌دانست.
هنگامی که زبان دانش و ادبیات در ایران، زبان عربی بود، فردوسی، با سرودن شاهنامه با ویژگی‌های هدف‌مندی که داشت، زبان پارسی را زنده و ماندگار کرد.
یکی از بن‌مایه‌های مهمی که فردوسی برای سرودن شاهنامه از آن استفاده کرد، شاهنامه ابومنصوری بود.
شاهنامه نفوذ بسیاری در جهت‌گیری فرهنگ فارسی و نیز بازتاب‌های شکوه‌مندی در ادبیات جهان داشته‌است.
به طوری که شاعران بزرگی مانند گوته و ویکتور هوگو از آن به نیکی یاد کرده‌اند.
شاهنامه بزرگترین کتاب به زبان پارسی است که در همه جای جهان مورد توجه قرار گرفته است.
شاهنامه فردوسی به بسیاری از زبان‌های زندهٔ جهان بازگردانی شدهاست.
زادروز فردوسی هم‌زمان با سلطنت شاهان سامانی بود.
فردوسی دوران کودکی و جوانی خود را در این دوره گذراند.
آغاز سرودن شاهنامه را بر پایه شاهنامه ابومنصوری از زمان سی سالگی فردوسی می‌توان دانست.
اما با مطالعه زندگینامه فردوسی می‌توان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی می‌پرداخته و چه بسا سرودن داستانهای شاهنامه را در همان‌زمان و بر پایه داستانهای کهنی که در داستانهای گفتاری مردم جای داشته‌اند، آغاز کرده است.
از میان داستانهای شاهنامه که گمان می‌رود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، می‌توان داستانهای بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
از زندگینامه فردوسی این‌گونه برداشت می‌شود که فردوسی با زبان عربی و پهلوی آشنا بوده‌است.
بیشتر بخوانید: روز بزرگداشت خیام چه روزی است؟
آرامگاه فردوسی، مکانی است که خاکش پیکر حکیم ابوالقاسم فردوسی را به آغوش کشیده است.
این آرامگاه تا به امروز یاد این شاعر را برای همه دوستداران شعر و ادب پارسی جاوید نگاه داشته‌است.
این مکان با فضای بسیار زیبا و چشم نوازش میزبان گردشگران بسیاری از داخل و خارج از کشور است.
همچنین بسیاری از عاشقان هنر و ادب در زادروز فردوسی، از راه‌های دور و نزدیک از آرامگاه این شاعر حماسه سرای ایرانی دیدن می‌کنند.
این آرامگاه در غرب روستای پاژ، قرار دارد و از سال ۱۳۴۲ در فهرست آثار ملی ایران قرارگرفته است.
هم‌اکنون، باغ آرامگاه ۶ هکتار مساحت دارد و علاوه بر آرامگاه فردوسی دارای یک موزه و کتابخانه نیز می‌باشد.
ورودی باغ در جنوب آن قرار دارد و با ورود به مجموعه، استخری به ابعاد ۳۰ در ۱۰ متر را می بینیم که تصویر آرامگاه را در قاب خود جای داده است.
در ادامه به بخش های مختلفی سر می زنیم که در مجموعه آرامگاهی فردوسی قرار دارند:
با نگاهی به آرامگاه، متوجه طراحی خاص آن می‌شویم که آرامگاه کوروش بزرگ در پاسارگاد را در ذهن‌ها تداعی می‌کند.
فضای داخلی بنای آرامگاه فردوسی متاثر از معماری دوران اشکانی است و ۲۰ ستون مرمری در پایین و ۸ ستون در بخش بالایی دارد.
آرامگاه فردوسی از بتن، سنگ و کاشی ساخته شده و دارای ۹۴۵ متر زیربنا است.
این آرامگاه سه قسمت دارد:
در میانی‌ترین بخش آرامگاه، سنگ قبری از جنس مرمر، در مرکز یک سکوی مرمری قرار دارد.
سنگ قبر دارای یک حاشیه تزیینی است و در میان آن متن زیر با خط نستعلیق نگاشته شدهاست:
به نام خداوند جان و خرد. این مکان فرخنده، آرامگاه استاد گویندگان فارسی‌زبان و سراینده داستانهای ملی ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی است که سخنان او زنده‌کننده کشور ایران و مزار او در دل مردم این سرزمین جاویدان است. تاریخ تولد: ۳۲۹ق – تاریخ وفات: ۴۱۱ق – بنای آرامگاه : ۱۳۵۳ق
تالاری مربع شکل از جنس سنگ مرمر و دارای تزیینات داخلی کاشی و گچ‌بری در بنا به چشم‌می‌خورد که چهار ستون بلند با دو سرستون بزرگ در چهارگوشه آن وجود‌دارد.
هر دیوار با یک جفت ستون مشابه ولی کوتاه تر زینت یافته‌است و به شکل سردری زیبا به نظر‌می‌رسد.
این قسمت فضایی پلکانی و پوشیده از سنگ مرمر است که اتاق روی آن قرار دارد و تعداد زیادی از اشعار فردوسی روی دیوار آن حک شده است.
در سال ۱۳۶۱ بنای سنت‌سرا و استراحتگاه به موزه تغییر کاربری داد و آثاری در آن به نمایش در‌آمد.
عدم تناسب فضاهای موجود با محتوای موزه سبب شد تا در سال ۱۳۸۴ مرحوم دکتر بهروز احمدی، زیر نظر اداره کل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، طرح دیگری را برای آن، تهیه و اجرا کند.
هنگام برگزاری مراسم بزرگداشت فردوسی در مشهد از این موزه نیز دیدن می‌شود.
امروزه در این موزه اشیایی با مضامین مختلف به چشم می‌خورد که در اینجا به چند مورد اشاره می‌کنیم:
اشیای به نمایش درآمده در این موزه هدف معرفی ۲ موضوع را دنبال می کنند:
در کنار بازدید از مقبره فردوسی می‌توانید از امکاناتی که برای گردشگران تدارک دیده‌شده‌است، استفاده کنید.
در این مجموعه کافه و رستورانی وجود دارد که می‌توانید لحظات خوشی را در آن‌ها بگذرانید.
اگر قصد خرید سوغات هم داشتید می‌توانید از فروشگاه آرامگاه تهیه کنید.
این مجموعه دارای سرویس بهداشتی مناسب نیز می‌باشد.
هنگام بازدید از این بنای تاریخی می‌توانید از جاهای دیدنی اطراف مشهد دیدن کنید.
بزرگداشت فردوسی در مشهد هرساله با شکوه و شادی بسیاری برپا می‌شود.
در این میان، گروهی از جوانان گرد هم آمده و مراسم بزرگداشت فردوسی در مشهد را برگزار می‌کنند و به صورت گروهی، از آرامگاه این شاعر بزرگ دیدن می‌کنند.
گلباران آرامگاه، شاهنامه خوانی و نقالی، از برنامه های روز بزرگداشت فردوسی در مشهد است.
مسافرسلام مفتخر است در زادروز این شاعر بزرگ پذیرای مسافرین خود از جای جای ایران باشد.
چنانچه به دنبال محل اقامت و یا رزرو هتل در مشهد و یا دیگر شهرهای ایران هستید، با تیم فروش و پشتیبانی مسافرسلام در ارتباط باشید.
شماره تماس تیم فروش و پشتیبانی: ۰۹۱۵۴۷۷۰۱۰۶
امیدوار هستیم که اطلاعات موجود در این مقاله، درباره زندگینامه فردوسی، آرامگاه فردوسی و بزرگداشت فردوسی در مشهد برای شما عزیزان مفید بوده باشد.